sans
[sɑ̃]préposition
1. | [exprime la privation, l'absence] بِﻻ sans sucre بِﻻ سُكَّرٍ |
2. | [suivi de l'infinitif] دونَ il l'a aidé sans hésiter ساعَدَهُ دونَ تَرَدُّدٍ partir sans rien dire ذَهَبَ دونَ قَوْلِ شَيْءٍ ‘entrez sans frapper’ ادْخُلْ دونَ قَرْعِ البابِ
|
sans
adverbe
مِن دونِ
il faut faire sans يَجِبُ تَدَبُّرُ اﻷَمْرِ مِنْ دونِ ذَلِكَ |
sans que
locution conjonctive
دونَ أنْ
