dû, due [dy] participe passé→ devoir dû, due adjectif1.[à payer] مُسْتَحِقّ payer la somme due دَفَعَ المَبْلَغَ المُسْتَحِقَّ 2.[causé] ناجِمٌ عَنْ un incendie dû à une fuite de gaz حَريقٌ ناجِمٌ عَنْ تَسَرُّبِ غازٍ dû nom masculinحَقّ ج حُقوق réclamer son dû طالَبَ بِحَقِّهِ
