rouler
[ʀule]verbe transitif Conjugaison
1. | [enrouler] لَفَّ (–ُ) rouler une cigarette لَفَّ سيجارةً rouler un tapis لَفَّ سَجّادةً |
2. | [LING] كَرَّ (–ُ) rouler les « r » كَرَّ حَرْفَ الرّاءِ |
3. | fam [duper] خَدَعَ (–َ) rouler qqn خَدَعَ فُﻻنًا se faire rouler انْخَدَعَ |
rouler
verbe intransitif Conjugaison
1. | [tourner sur soi] تَدَحْرَجَ |
2. | [véhicule] سارَ (–ِ) rouler à moto رَكِبَ دَرّاجةً ناريّةً rouler vite سارَ بِسُرْعةٍ |
se rouler
verbe pronominal Conjugaison
تَدَحْرَجَ
