couler
[kule]verbe transitif Conjugaison
صَبَّ (–ُ)
couler du béton صَبَّ إسْمَنْتًا |
couler
verbe intransitif Conjugaison
1. | [se répandre] جَرى (–ِ) son maquillage coule سَالَتْ مَساحيقُ تَبَرُّجِها |
2. | [fuir] نَقَّطَ ton stylo coule يُنَقِّطُ قَلَمُكَ الحِبْرَ |
3. | [sombrer] غَرِقَ (–َ)
|
