atterrir

[ateʀiʀ]
verbe intransitif Conjugaison

1.	[toucher le sol]     هَبَطَ (–ُ)  l'avion n'a pas encore atterri     لَمْ تَهبُطِ الطّائرةُ بَعْدُ  atterrir à     هَبَطَ في  atterrir en catastrophe     هَبَطَ اضْطِراريًّا

2.	[arriver]     انتَهى  atterrir en prison     انْتَهى في السِّجْنِ