pugno
sostantivo maschile
1. | [colpo]
coup m
de poing
fare a pugni [tra persone] se battre [tra cose] diverger [tra colori] jurer prendere a pugni qn frapper quelqu'un (à coups de poing) |
2. | [mano chiusa]
poing m
di proprio pugno de ma/ta/sa/etc. (propre) main tenere qn in pugno tenir quelqu'un à sa merci avere qc in pugno avoir quelque chose à (la) portée de main pugno di ferro main f de fer |
3. | [quantità] poignée f |