couvrir

[kuvʀiʀ]
verbe transitif Conjugaison

1.	[envelopper] غَلَّفَ couvrir un cahier غَلَّفَ دَفْتَرًا couvrir un fauteuil غَطّى مَقْعَدًا couvrir qqch de غَطّى شَيْئًا بِ couvrir un toit de tuiles سَقَفَ بِالقِرْميدِ

2.	[recouvrir] غَطّى couvrir un enfant endormi غَطّى وَلَدًا نائمًا

3.	fig [combler] غَمَرَ (–ُ) couvrir qqn de qqch غَمَرَ فُﻻنًا بِشَيْءٍ il couvrait sa femme de cadeaux كانَ يُمْطِرُ زَوْجتَهُ بِالهَدايا