régner
[ʀeɲe]verbe intransitif Conjugaison
1. | [gouverner] حَكَمَ (–ُ) |
2. | [exister] سادَ (–ُ) l'ordre régnait dans les provinces كانَ النِّظامُ سائدًا في المَناطِقِ |
1. | [gouverner] حَكَمَ (–ُ) |
2. | [exister] سادَ (–ُ) l'ordre régnait dans les provinces كانَ النِّظامُ سائدًا في المَناطِقِ |
Cochez la phrase qui contient une erreur.