piocher
[pjɔʃe]verbe transitif Conjugaison
1. | [creuser] نَكَشَ (–ُ) piocher la terre نَكَشَ اﻷرْضَ |
2. | [prendre au hasard] سَحَبَ مِنَ الكَدْسةِ (–َ) piocher une carte سَحَبَ وَرَقةَ لَعِبٍ مِنَ الكَدْسةِ |
piocher dans
verbe + préposition Conjugaison
نَبَشَ في (–ُ)
piocher dans ses réserves أنْفَقَ مِنْ مُدَّخَراتِهِ |
