incliner
[ɛ̃kline]verbe transitif Conjugaison
حَنى (–ِ)
incliner la tête طأْطأَ الرّأسَ |
le vent incline les arbres تَحْني الرّياحُ اﻷشْجارَ |
s'incliner
verbe pronominal Conjugaison
1. | [se pencher] انْحَنى le mât s'inclinait au gré du vent كانَ الشِّراعُ يَنْحَني مَعَ الرّيحِ |
2. | [se soumettre] اسْتَسْلَمَ il s'est incliné en trois sets اسْتَسْلَمَ في ثَﻻثِ دَوْراتٍ |
