enterrer
[ɑ̃teʀe]verbe transitif Conjugaison
1. | [ensevelir] دَفَنَ (–ُ) on a enterré sa grand-mère hier دُفِنَتْ جَدّتُهُ البارِحةَ |
2. | [enfouir] طَمَرَ (–ُ) il a enterré son argent dans le jardin طَمَرَ مالَهُ في الحَديقةِ |
3. | fig [abandonner] تَخَلّى عَنْ enterrer un projet تَخَلّى عَنْ مَشْروعٍ |
