crouler
[kʀule]verbe intransitif Conjugaison
1. | [tomber en s'affaissant] انْهَار un mur qui croule جِدارٌ يَنْهَارُ |
2. | fig [être surchargé] كانَ مُثْقَﻻً crouler sous le travail كانَ مُثْقَﻻً بِالعَمَلِ |
1. | [tomber en s'affaissant] انْهَار un mur qui croule جِدارٌ يَنْهَارُ |
2. | fig [être surchargé] كانَ مُثْقَﻻً crouler sous le travail كانَ مُثْقَﻻً بِالعَمَلِ |
Cochez la bonne traduction.
Je m'appelle Dalila.