bouillir

[bujiʀ]
verbe intransitif Conjugaison

1.	[être en ébullition] غَلى (–ِ) l'eau bout à 100 degrés يَغْلي الماءُ عَلى حَرارةِ 100 دَرَجةٍ مِئَويّةٍ

2.	[cuire dans de l'eau qui bout] انْسَلَقَ les aliments ont bouilli انْسَلَقَتِ اﻷَطْعِمةُ ne pas laisser les pâtes bouillir longtemps ﻻ تَدَعِ المَعْكَرونةَ تَنْسَلِقُ كَثيرًا