arracher

[aʀaʃe]
verbe transitif Conjugaison

1.	[extraire] اقْتَلَعَ arracher les mauvaises herbes اقْتَلَعَ اﻷَعْشابَ الضّارّةَ arracher une dent de sagesse اقْتَلَعَ ضِرْسَ العَقْلِ

2.	[déchirer] مَزَّقَ arracher une page مَزّقَ صَفْحةً

3.	[sectionner] بَتَرَ (–ُ) un obus lui a arraché le bras بَتَرَتْ يَدَهُ قَذيفةٌ

4.	[prendre de force] انْتَزَعَ il lui a arraché le journal des mains انْتَزَعَ الجَريدةَ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ