aplomb
[aplɔ̃]nom masculin
1. | [stabilité] تَوازُنٌ عَموديٌّ |
2. | [audace] ثِقةٌ بِالنَفْسِ avoir de l'aplomb كانَ واثِقًا في نَفْسِهِ avec aplomb بِثَباتٍ garder son aplomb حافَظَ عَلى رَباطةِ جَأْشِهِ |
d'aplomb
locution adverbiale
مُتَوازِنٌ
ne pas être d'aplomb لَيْسَ مُتَوازِنًا |
remettre qqn d'aplomb أَوْقَفَ فُﻻنًا مُجَدَّدًا عَلى رِجْلَيْهِ |
