ennuyer
[ɑ̃nɥije]verbe transitif Conjugaison
1. | [lasser] أَضْجَرَ ce film m'a ennuyé أضْجَرَني هَذا الفيلمُ |
2. | [contrarier] أَزْعَجَ cela m'ennuie de vous faire attendre يُزْعِجُني أنْ أجْعَلَكَ تَنْتَظِرُ |
s'ennuyer
verbe pronominal Conjugaison
ضَجِرَ (–َ)
depuis qu'il a pris sa retraite, il s'ennuie يَشْعُرُ بِالضَّجَرِ مُنْذُ أَنْ تَقاعَدَ |
s'ennuyer de qqn اشْتاقَ إلى فُﻻنٍ |
