douter
[dute]verbe intransitif Conjugaison
شَكَّ
faire douter qqn جَعَلَ فُﻻنًا يَشُكُّ |
douter que (+ subj) شَكَّ في أَنَّ |
je doute qu'il aille bien أشُكُّ في أنَّهُ بِخَيْرٍ |
douter de
verbe + préposition Conjugaison
شَكَّ في (–ُ)
se douter
verbe pronominal Conjugaison
se douter de qqch شَكَّ بِشَيْءٍ |
se douter que (+ indic) شَعَرَ أَنَّ |
je me doute qu'il a des choses à faire أَشْعُرُ أَنَّ لَدَيْهِ أَشْياءَ يَقومُ بِها |
