complice
[kɔ̃plis]adjectif
1. | [personne] مُقَرَّب ils sont très complices هُمْ مُقَرَّبونَ جِدًّا |
2. | [expression] مُشَجِّع un silence complice سُكوتٌ مُتَواطِئٌ un sourire complice ابْتِسامةٌ مُشَجِّعةٌ |
3. | [d'un crime] مُتَواطئ il est complice d'un vol هوَ شَريكٌ في سَرِقةٍ avoir une attitude complice لَدَيْهِ تَصَرُّفٌ مُتواطِئٌ |
complice
nom masculin, nom féminin
شَريك م شَريك(ة) ج شُرَكاءُ
