allier
[alje]verbe transitif Conjugaison
1. | [des métaux] مَزَجَ (–ُ) |
2. | fig [deux choses contraires] جَمَعَ بَيْنَ (–َ) allier l'utile à l'agréable جَمَعَ بَيْنَ النّافِعِ وِالمُمْتِعِ |
s'allier
verbe pronominal Conjugaison
تَحالَفَ
les deux partis se sont alliés تَحالَفَ الحِزْبانِ |
s'allier à تَحالَفَ مَعْ |
