aborder
[abɔʀde]verbe transitif Conjugaison
1. | [personne] بادَرَ بِالكَﻻمِ se faire aborder بادَرَهُ أَحَدُهُمْ بِالكَﻻم |
2. | [question] تَناوَلَ aborder un problème تَناوَلَ مُشْكِلةً |
verbe intransitif
رَسا (–ُ)
verbe transitif Conjugaison
verbe intransitif
رَسا (–ُ)
