tricher
[tʀiʃe]verbe intransitif Conjugaison
1. | [généralement] imbrogliare |
2. | [au jeu] barare |
3. | [à un examen] copiare |
4. | [mentir]
tricher sur mentire su |
1. | [généralement] imbrogliare |
2. | [au jeu] barare |
3. | [à un examen] copiare |
4. | [mentir]
tricher sur mentire su |
Complétez le dialogue.
– Buongiorno. Vorrei un biglietto, per ______________.