bondir
verbe intransitif Conjugaison
1. | (sauter) 跳 [tiào] |
2. | (se précipiter) 冲向 [chōng xiàng] il bondit sur son réveil pour l'éteindre 他冲过去关闹钟 [tā chōngguòqù guān nàozhōng] |
1. | (sauter) 跳 [tiào] |
2. | (se précipiter) 冲向 [chōng xiàng] il bondit sur son réveil pour l'éteindre 他冲过去关闹钟 [tā chōngguòqù guān nàozhōng] |
Trouvez la bonne traduction de la phrase suivante :
Wǒ hěn gāoxìng !