orienter

[ɔʀjɑ̃te]
verbe transitif Conjugaison
1.
[diriger]    
وَجَّهَ

 orienter un projecteur    
وَجَّهَ مِصْباحًا كاشِفًا

 orienter le public vers la sortie    
وَجَّهَ الجُمْهورَ نَحْوَ المَخْرَجِ

2.
[guider]

 orienter qqn vers qqch    
أَرْشَدَ فُﻻنًا إلى شَيْءٍ

 il faut orienter le patient vers un spécialiste    
يَجِبُ إرْشادُ المَريضِ إلى أَخِصّائيٍّ



  

s'orienter


verbe pronominal Conjugaison
تَوَجَّهَ

Mots proches

Quelle est la traduction du mot suivant ?

  • anti