mugir
[myʒiʀ]verbe intransitif Conjugaison
1. | [beugler] خارَ (–ُ) |
2. | [hurler] جَأَرَ (–َ) le vent mugit dans la cheminée الرّيحُ تَجْأَرُ في المِدْفَأةِ |
1. | [beugler] خارَ (–ُ) |
2. | [hurler] جَأَرَ (–َ) le vent mugit dans la cheminée الرّيحُ تَجْأَرُ في المِدْفَأةِ |
En arabe, l'adjectif se met... ?