mourir

[muʀiʀ]
verbe intransitif Conjugaison
1.
[décéder]    
ماتَ (–ُ)

2.
[disparaître]    
زالَ (–ُ)

 une civilisation qui meurt    
حَضارةٌ تَزولُ

3.
[s'éteindre]    
خمَدَ (–ُ)

 le feu mourait lentement    
كانَت النّارُ تَخمُدُ بِبُطْءٍ

 mourir de faim    
تَضََوَّرَ جوعًا

 mourir de rire    
ماتَ مِنَ الضَّحِكِ

 mourir de soif    
ماتَ عَطَشًا

Mots proches

Cochez la bonne réponse.

  • toi (“tu es” au fémininw)