guetter
[gete]verbe transitif Conjugaison
1. | [épier] راقَبَ guetter l'ennemi راقَبَ العَدوَّ guetter sa proie رَصَدَ فَريسَتَهُ |
2. | [menacer] تَرَبَّصَ la mort le guette يَتَرَبَّصُ بِهِ الْمَوْتُ |
verbe transitif Conjugaison
