exister

[ɛgziste]
verbe intransitif Conjugaison
1.
[vivre]    
عاشَ (–ِ)

 à cette époque, tu n'existais pas encore    
في ذَلِكَ الزَمانِ، لَمْ تَكُنْ قَدْ وُلِدْتَ بَعْدُ

2.
[avoir une réalité, être]    
وُجِدَ (–َ)

 cette robe existe en bleu ou en vert    
هَذا الفُسْتانُ مُتَوَفِّرٌ بِاللَّوْنِ اﻷَزْرَقِ أَوْ اﻷَخْضَرِ

Mots proches

Vrai ou faux ?

  • ana min asbanya