entamer
[ɑ̃tame]verbe transitif Conjugaison
1. | [commencer à consommer] بَدَأَ بِ (–َ) qui a entamé le pain ? مَنْ بَدَأَ بِتَناوُلِ الخُبْزِ؟ on entame une seconde bouteille ? هَلْ نفْتَحُ قِنّينةً ثانيةً؟ |
2. | [entreprendre] باشَرَ entamer une conversation اسْتَهَلَّ حَديثًا entamer des négociations باشَرَ مُفاوَضاتٍ entamer un travail باشَرَ عَمَﻻً |
