vaincu ( f vaincue ) [vɛ̃ky] participe passé → vaincre vaincu ( f vaincue ) [vɛ̃ky] adjectif besiegt, unterlegen s'avouer vaincu sich geschlagen geben vaincu, vaincue [vɛ̃ky] nom masculin et féminin singulier Besiegte der, Besiegte die, Unterlegene der, Unterlegene die