devancer
[dəvɑ̃se]verbe transitif Conjugaison
1. | [précéder]
devancer qqn jm vorausgehen devancer qqn dans un lieu vor jm an einem Ort eintreffen |
2. | [surpasser] voraus sein |
3. | [anticiper] Conjugaison zuvorkommen |
1. | [précéder]
devancer qqn jm vorausgehen devancer qqn dans un lieu vor jm an einem Ort eintreffen |
2. | [surpasser] voraus sein |
3. | [anticiper] Conjugaison zuvorkommen |
Karin commande une forêt-noire et un verre de vin, à savoir :